بطور کلی نباید فراموش کرد که هرچقدر هم هزینه کنیم ، نمی توانیم به یک ایزولاسیون صد در صد دست پیدا کنیم ،
بخصوص اگر اتاق مورد نظر از قبل برای تامین این منظور ساخته نشده باشد. نکات زیر می تواند شما را برای رسیدن به یک ایزولاسیون خوب راهنمایی کند
- در مرحله اول باید منافذ عبور صدا را پیدا کرده ، آنها را عایق بندی و مسدود نمایید. محل هایی مانند فاصله بین قسمت پایین درب ها و کف زمین، کانالهای تهویه و ... از این جمله هستند.
- جهت کاهش میزان انعکاس صدا، سعی کنید کف اطاق با فرش، موکت یا هر نوع پوشش پرزدار دیگر پوشش داده شود. این کار ضمن کاهش میزان انعکاس صدا ، با گرفتن انرژی صوت ، یک نوع عایق صوتی است کخ مانع از انتقال آن به طبقات پایین تر نیز می شود.
- درصورت امکان در دیوارها ،سقف و کف از عایق های صوتی دیوار استفاده نمایید . در صورت عدم دسترسی به عایق صوتی می توان از عایق های حرارتی نظیر پشم شیشه استفاده کرد .
- اتصال مستقیم دستگاههای صوتی، مانند بلندگو به دیوار، سقف یا زمین کار نادرستی است . این دستگاهها باید همراه با پایه استفاده شوند و یا با طنابهایی به سقف متصل گردند .درصورتی که اجبارا باید آنها را در کف قرار دهید ، از سه یا چهار لایه پارچه کلفت و پرز دار بعنوان عایق در زیر آنها استفاده کنید.
- صدا در صورتی که انعکاس پیدا نکند طبیعی تر خواهد بود . بنابراین تا می توانید دیوارها، سقف و کف را با موادی که جاذب صوت هستند بپوشانید. این کار بخصوص برای پنجره ها که امکان عایق بندی خوبی ندارند می تواند مفید باشد ، زیرا مانع از خروج صدا از طریق آنها نیز می شود. پرده های پرز دار ، کلفت و سنگین علاوه بر کاهش میزان انعکاس صدا ، انرژی صوت را نیز جذب می کنند.
- برای رسیدن به شرایط انعکاس نزدیک به صفر در دیوارها ، آنها را با بلوکهای مخصوص آکوستیک ( عایق های صوتی آکوستیک ) می پوشانند . اینگونه پوششها سبب می شوند ، که کیفیت صدا در تمام نقاط محیط تقریبا یکسان و نزدیک به صدای اصلی باشد . اگر چنین طرحی برای اتاق خود دارید و تمایل به صرف هزینه زیاد ندارید، می توانید از کارتن های تخم مرغ استفاده کنید . پاسخ فرکانسی و رفتار آنها تقریبآ شبیه به بلوکهای آکوستیک است.
